فرآیند سکوریت کردن و یا نشکن سازی شیشه به دو مرحله اصلی تقسیم می شود:
1-در مرحله اول دمای شیشه را به حدود 700 درجه سانتیگراد که همان دمای شیشه ای شدن (Tg)  است می رسانند و چندین دقیقه شیشه را در این دما نگه داشته تا گرادیان دمایی در طول شیشه از بین رفته و دمای یکسانی در تمام شیشه ایجاد شود، کوره های مورد استفاده برای رساندن شیشه به دمای مورد نظر از نوع الکتریکی - مقاومتی هستند که از کنترل دمایی مطلوبی برخوردار می باشند. در پایان این مرحله شیشه به حالت خمیری با دمای همسان در کلیه قسمت ها تبدیل می گردد.
2-در مرحله بعد شیشه که در فاز خمیری قرار دارد از کوره خارج شده و توسط دمنده های هوا به سرعت سرد می گردد، بطوریکه سطح شیشه سریعاً از فاز خمیری به جامد تبدیل می شود، این در حالیست که هنوز مرکز شیشه در فاز خمیری قرار دارد، در ادامه با سرد کردن بیشتر، مرکز شیشه نیز شروع به جامد شدن می کند، کم شدن دمای مرکز با انقباض هایی همراه است که باعث فشرده شدن لایه خارجی شیشه شده و در نهایت منجر به ایجاد تنشهای فشاری بر روی سطح شیشه می گردد که با بهبود خواص استحکامی شیشه سکوریت (نشکن) همراه خواهد بود. در پایان این مرحله استحکام شیشه سکوریت به بیش از 5 برابر شیشه خام خواهد رسید.